Wat fijn dat u komt kijken naar mijn iconen.
Ik voel mij verplicht u iets van een voorgeschiedenis te vertellen.
Hoe kom je ertoe om te gaan schilderen en dan nog zo specifiek iconen? Het was in 2008 dat ik er behoefte aan had om er eens helemaal uit te zijn, een retraite in een klooster had ik in gedachten.
Toen vertelde mijn vriendin dat ze ging schilderen in een klooster; iconen. Dat leek mij ook wel iets; de moeite waard om het eens te proberen. Had het nog nooit gedaan dus was zeer benieuwd. Samen zijn we naar het Karmelietessen klooster in Waspik gegaan. Daar hebben we les gekregen van Martin Mandaliev, Bulgaar en 4e generatie icoonschilder, die echt wel wist waar hij het over had. Een meester in zijn werk!
www.martinartstudio.com
Dat ik in èèn week een icoon zou kunnen maken vond ik zeer bijzonder. Het was een week van rust en toch hard werken. Helemaal tot jezelf komen. Dat wat diep in je verborgen is gebleven, naar boven halen.
Zo’n eerste icoon is een gevecht met jezelf.
Op de 3e dag is het meestal even heel moeilijk, dat is wat veel mensen overkomt; even zeer diep gaan. Je denkt dat het je nooit gaat lukken om die icoon te schilderen en al zeker niet in èèn week. Het is dus toch gelukt om het, zij het iets langer in tijd, toch af te krijgen. Er waren nog wat dingen om thuis af te werken.
Erg trots op mijn eerste zelf geschilderde icoon.
🤩
Het begint met de keuze van de afbeelding, dat gebeurd niet zomaar. De keuze van de afbeelding staat in contact met je diepste zelf. Om een voorbeeld te geven: De icoon die ik het eerste maakte was de icoon van de “moeder der goedertierendheid” zoals hierbij afgebeeld. In deze icoon zitten veel verschillende technieken om te leren, dat was voor mij geen probleem, ik vond het leuk werk en het vorderde goed. Maar dan komen de gezichtjes om te schilderen. Het gezichtje van het kindje was geen probleem, naar mijn eigen verbazing stond dat er in één keer vrij snel en goed op. Maar toen, het gezicht van de moeder.... Ik kreeg het niet voor elkaar. Concentratie, meditatie, en na 2 dagen kwam het besef. Mijn gevoel voor eigenwaarde, mijn zelfbewustzijn, mijn “IK” daar moest ik eens goed over nadenken en er aan werken. Mijzelf teveel weggecijferd, te veel gedacht dat ik niets waard was! Toen ik eenmaal het probleem in mijzelf had herkent en erkent kon ik de moeder een gezicht geven. Het werken aan mijn zelf-bewust-zijn heeft iets langer geduurd. 🙂Er komt ook veel geduld bij kijken. Men noemt het niet voor niets monniken werk! Er zijn nu meer dan 32 iconen in mijn galerij en die wil ik u graag laten zien.
Vanaf de icoon van St. Nicolaas heb ik mij verder bekwaamd in het schilderen bij Zr. Delian de Brouwer van de zusters van Liefde in Moergestel. Zij is een zeer bekwaam icoonschilderes.
Het is een plezier om in haar atelier te mogen werken.
Eigenlijk raak je nooit uitgeleerd als je schilderd; elke keer leer je weer wat bij.🙂